Na zdjęciu: testowa naczepa o długości 15,65 metra i wysokości 4,9 metra, okrzyknięta w 2012 roku największą „firanką” w całej Wielkiej Brytanii. Pojazd ten stworzono z myślą o przewozie papieru toaletowego.
To już niemal przesądzone, że Wielka Brytania będzie kolejnym krajem stosującym dłuższe oraz cięższe ciężarówki. Rząd oficjalnie to zapowiedział, a jako termin realizacji wymienia się nawet rok 2022. Pomysły wyspiarzy są jednak wyraźnie inne, niż te znane z większości europejskich krajów.
Rzecz pierwsza, to dopuszczalna masa całkowita. Brytyjski rząd proponuje, by maksymalny tonaż zwiększył się z 44 do 48 ton. Ta zmiana ma być jednak przeznaczona tylko dla pojazdów, które wykonują transport intermodalny, odbierając kontenery lub naczepy z terminali kolejowych. Dzięki temu „intermodal” zyskałby na atrakcyjności, a przewóz bardzo ciężkich towarów byłby łatwiejszy do zorganizowania. Żeby natomiast nie dochodziło do nadużyć, 48-tonowe ciężarówki miałyby zostać objęte limitem długości tras, a także otrzymać wjazd wyłącznie na wybrane drogi.
Drugą sprawą jest kwestia wydłużenia zestawów. Tutaj brytyjski rząd mówi przede wszystkim o stosowaniu pojedynczych, ale dłuższych naczep. Pojazdy te miałyby liczyć do 15,65 metra, a więc o 2 metry więcej niż standardowo, oferując o 15 proc. więcej przestrzeni ładunkowej. Pomysł nie jest jednak niczym nowym, jako że wybrani brytyjscy przewoźnicy testowali takie naczepy przez okres dziewięciu lat. Pojazdy dowiodły przy tym swojej użyteczności, nie wywołały niebezpiecznych zdarzeń, a jednocześnie pozwoliły wyeliminować jeden na osiem przewozów.
Dla porównania dodam, że Niemcy też zaczęli powszechnie stosować dłuższe naczepy, ale tam postawiono na nieco skromniejszą długość 14,9 metra. Ewentualnie przekracza się 15 metrów, ale tylko w bardzo nieznacznym zakresie. Jak na przykład 15,1-metrowa naczepa z ruchomą podłogą, widoczna poniżej i opisywana w następującym artykule: Zestaw na trzy nadwozia BDF, naczepa na jednego BDF-a i aż 15-metrów ruchomej podłogi
