Europejski i amerykański czas pracy kierowców – porównanie zasad z dwóch kontynentów

Źródło zdjęcia: Europejska i amerykańska naczepa na trasie S3 – bardzo nietypowy widok ze Scanią na rejestracjach z USA

Firma Inelo, odpowiedzialna za oprogramowania do kontroli czasu pracy kierowców, opublikowała tekst z transportowym porównaniem Europy oraz Stanów Zjednoczonych, dostępny pod tym linkiem. W kwestii osiągów pojazdów da się co prawda zauważyć pewne nieścisłości, ale za to bardzo ciekawy jest fragment dotyczący amerykańskiego czasu pracy kierowców.

Bazując na tej publikacji, postanowiłem przygotować małe porównanie amerykańskiego oraz europejskiego czasu pracy, uwzględniając przy tym najważniejsze, podstawowe zasady. W przypadku USA skorzystałem właśnie z tekstu Inelo, natomiast rozpis Europy oparłem na publikacji CSK Szczecin. Wyjątkiem jest ostatni fragment, dotyczący jazdy bez naliczania czasu pracy – tutaj wykorzystałem przykłady z dotychczasowych artykułów.

USA:

Kierowca może pracować 14 godzin dziennie, z czego maksymalnie 11 godzin może być wykorzystane na jazdę.

Europa:

Kierowca może pracować 13 lub 15 godzin dziennie, z czego maksymalnie 9 lub 10 godzin może być wykorzystane na jazdę.

USA:

Każdy dzień pracy można rozpocząć po wymaganej 10-godzinnej pauzie dobowej.

Europa:

Każdy dzień pracy można rozpocząć po wymaganej 9- lub 11-godzinnej pauzie dobowej.

USA:

Po 8 godzinach jazdy ciągłej kierowca musi odebrać wymaganą 30-minutową przerwę.

Europa:

Po 4,5 jazdy ciągłej kierowca musi odebrać wymaganą 45-minutową przerwę. Ewentualnie może to robić na częstsze przerwy trwające 15 oraz 30 minut.

USA :

Kierowca ma do dyspozycji maksymalnie 60 godzin jazdy w cyklu 7-dniowym lub 70 godzin w cyklu 8-dniowym. Każdy kolejny cykl 7 lub 8-dniowy możemy zacząć po wymaganej 34-godzinnej pauzie.

Europa:

Kierowca ma do dyspozycji maksymalnie 56 godzin jazdy w cyklu 7-dniowym, przy maksymalnie 60 godzinach pracy. Każdy cykl 7-dniowy trwa od początku poniedziałku do końca niedzieli. W każdym cyklu 7-dniowymi może się zawierać sześć maksymalnie 24-godzinnych zmian roboczych. W ciągu dwóch kolejnych cykli 7-dniowych, kierowca ma do dyspozycji maksymalnie 90 godzin jazdy. W każdym cyklu 7-dniowym musi zawierać się odpoczynek tygodniowy trwający 45 lub 24 godziny. W każdym z dwóch cykli 7-dniowych kierowca musi wykonać co najmniej jeden odpoczynek 45-godzinny.

USA:

Kierowca w załodze może odbierać 10-godzinny odpoczynek podczas, gdy drugi kierowca prowadzi pojazd. 

Europa:

Obaj kierowcy mają do wykorzystania łącznie 30 godzin zmiany roboczej. W tym czasie mogą prowadzić przez 9 lub 10 godzin, zmieniając się co 4,5 godziny. Po zakończeniu każdej zmiany konieczne jest 9 godzin odpoczynku.

USA:

Tachografy rejestrują aktywność przy prędkości powyżej 5 mph, czyli około 8 km/h. Po odpięciu naczepy kierowca ma prawo wykorzystać tryb „off duty”, pokonując w prywatnym celu dowolną odległość, bez zaliczania tego przejazdu do czasu pracy lub jazdy.

Europa:

Minuta jazdy naliczana jest dopiero po 30 sekundach w ruchu. Kierowcy mogą skorzystać z trybu „out”, poruszając się bez karty do tachografu. Niestety, w obu przypadkach powszechnie znane są problemy. Dla przykładu, Niemcy nie uznają korzystania z trybu „out” nawet w czasie zlotu ciężarówek, a w Niderlandach głośno było o karze za zbyt częste przemieszczenie pojazdu przez mniej niż 30 sekund.