Jeśli jakiś budynek stoi już od dziesiątek lat, przebudowanie ramp rozładunkowych oczywiście nie zawsze jest możliwe. Gdyby więc w takiej sytuacji dojazd do ramp pełnowymiarową ciężarówką był utrudniony, to można by to jeszcze w jakiś sposób wytłumaczyć. Żeby jednak postawić zupełnie nowy budynek, w którym dojazd do rampy będzie naprawdę karkołomny to już delikatnie mówiąc śmieszne.
Czytelnik Filip przesłał mi dzisiaj zdjęcia z rozładunku w najnowszej poznańskiej galerii handlowej Posnania. Uznałem, że warto je pokazać, jako przykład braku myślenia przy projektowaniu podjazdów dla ciężarówek. Budynek ten dopiero co bowiem powstał i nawet nie został jeszcze oddany do normalnego użytku, a mimo to wydaje się być zaprojektowany z myślą o dystrybucji wykonywanej Żukami, tudzież Starami 200. Dlaczego? Już sam dojazd do ramp nie jest łatwy i mniej doświadczony kierowca bez pomocy kilku osób po prostu może sobie nie poradzić. To jednak nic w porównaniu z tym, jak wyglądają same rampy.
Kiedy Filip był tam poprzednim razem, na stanowisku obok stał ciągnik siodłowy z naczepą chłodniczą. Nie stał on jednak przy rampie, lecz obok niej. pochylenie całego podjazdu jest tak duże, że o ile sufit naczepy dotykał skaju rampy, to podłodze naczepy daleko było do podłogi magazynu. Druga sprawa to szerokość tych ramp – ściany są tak blisko ciężarówki, że stojąc przy prawej rampie nie ma możliwości otworzyć drzwi kierowcy. Co więcej, nie ma też możliwości dojścia do zaworu naczepy. Efekt jest więc taki, że kiedy Filip miał nieprzyjemność stać właśnie po prawej stronie, najpierw wychodził z kabiny od strony pasażera, a następnie szedł na tył, wczołgiwał się pod naczepę i przechodził pod nią na lewą stronę, aby podnieść pojazd przy pomocy wspomnianego zaworu. Dlaczego natomiast nie podniósł on naczepy przed rozpoczęciem podjazdu pod rampę, widząc, że jest ona wysoka? Po prostu nie było na to miejsca, z uwagi na zbyt nisko zawieszone rury w miejscu, gdzie podłoże nie jest jeszcze pochyłe.
A oto same zdjęcia:
