Technologia chyba jeszcze nigdy nie pędziła tak szybko do przodu. Widać to także na rynku samochodów ciężarowych, które nie tylko wydaniu europejskim, ale też amerykańskim lub chińskim, niemal z każdym rokiem przechodzą spore zmiany. Jest jednak na świecie pewien wyjątek, w postaci Mercedesa serii L, popularnie znanego jako „Kurzhauber” lub „Rundhauber”. Pojazd ten trafił do produkcji w roku 1959, nadal nie przestał być wytwarzany w objętymi sankcjami Iranie, a nawet właśnie doczekał się nowego cennika, w ramach zbierania zamówień na odchodzący rocznik.
Tutaj od razu muszę wyjaśnić, że według kalendarza perskiego, który obowiązuje w Iranie, mamy właśnie końcówkę roku 1403 (lata liczy się tam od ucieczki Mahometa z Mekki). Do nadejścia nowego roku, 1404, zostały przy tym dwa miesiące, wszak irański nowy rok przypada w równonoc wiosenną, czyli 20 marca. Stąd też informacja opublikowana w ostatnich dniach przez irańskie media, którym jest rozpoczęcie ostatnich, końcowych zamówień przed przeskoczeniem rocznika na nowy.
Oficjalna nazwa tych ciężarówek to Iran Khodro Benz 1924 oraz Iran Khodro Benz 2624. Ich historia odwołuje się do wydarzeń z 1979 roku, gdy Mercedes-Benz sprzedał Irańczykom licencję na produkcję serii L, wówczas kończącą już swoją europejską karierę. Od tamtego czasu irańska firma Iran Khodro Benz nieustannie wytwarza nowe egzemplarze, stale dostarczając je na lokalny rynek. Firma nadal korzysta przy tym z oryginalnych znaczków Mercedesa, oferuje praktycznie niezmienione nadwozia, a i pod względem głównych rozwiązań technicznych nadal blisko tu do oryginalnego. Sam za siebie mówi fakt, że silnik nadal nie ma turbiny, jego moc to zaledwie 240 KM, a deska rozdzielcza wykonana jest z metalu. Irańska wersja nie przeszła też rozległych modyfikacji, które sam Mercedes przeprowadził w późniejszych latach w Brazylii, gdzie seria L była wytwarzana aż do początku lat 90-tych (więcej na ten temat w tym artykule). Na przestrzeni dekady Irańczycy dołożyli jedynie przednią belką przeciwnajazdową, współczesne lusterka boczne, regulowany fotel kierowcy z zagłówkiem i kierownicę z Actrosa MP1. Nieco zmienili też osprzęt silnika, przez co Iran Khodro Benz spełnił normy emisji spalin Euro 3.
Ile natomiast trzeba zapłacić, by otrzymać takiego „Rundhaubera” z późnego rocznika 1403? Najprostsza wersja z napędem 4×2, czyli Iran Khodro Benz 1924, z przygotowaniem do ogólnego transportu, to wydatek 3 miliardów 349 milionów 784 tysięcy Tomanów. W przeliczeniu to równowartość około 31 tys. euro lub 132 tys. złotych. Cięższa wersja z napędem 6×4, czyli Iran Khodro Benz 2624, oferowana jest wyłącznie z zabudową-wywrotką. Odnosi się do to faktu, że trzyosiowe „Kurzhaubery” masowo występują w irańskiej branży wydobywczej lub budowlanej, z uwagi na swoją wytrzymałość skutecznie opierając się tam konkurencji ze strony chińskich marek. Koszt takiego pojazdu to 4 miliardy 549 milionów 784 tysięcy Tomanów, a więc w przeliczeniu 42 tys. euro lub 179 tys. złotych.
Wnętrze kabiny ze współczesnej produkcji:
Niemiecka wersja z końca lat 50-tych:
Brazylijska wersja z początku lat 90-tych:
