Wszystko zaczęło się na początku lat 60-tych, kiedy rozwijająca się Telewizja Polska wyraziła potrzebę dostarczenia jej porządnych wozów transmisyjnych. Na zachodzie Europy tego typu pojazdy produkowano już od wielu lat, lecz sprowadzenie maszyn stamtąd nie wchodziło w grę. Dlatego też postanowiono zbudować polski wóz transmisyjny bazujący na Skodzie 706 RTO, dawcy licencji pod popularne autobusy marki Jelcz. Zadanie zbudowania wozu otrzymały Warszawskie Zakłady Telewizyjny, Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego w Mielcu i Akademia Sztuk Pięknych w Krakowie.
Dzieło wszystkich tych przedsiębiorstw zostało ochrzczone „Mielec” i było naprawdę przedziwnym pojazdem. Na nieco przestarzałym podwoziu Skody umieszczono super nowoczesne nadwozie, przez co pojazd wyglądał naprawdę kosmicznie. Poza tym telewizyjna ciężarówka wyróżniała się specjalnymi stojakami, które podpierały ją w czasie transmisji. Łącznie w latach 1964-1974 zbudowano 29 tego typu pojazdów, które trafiły do wszystkich regionalnych ośrodków telewizyjnych.
Powyższe słowa napisałem w 2014 roku, w artykule dotyczącym ogłoszenia sprzedaży jednego z polskich wozów transmisyjnych. Teraz natomiast mogę poinformować, że na polskie drogi wyjechał taki właśnie wóz w odrestaurowanym wydaniu, będącym efektem wielu miesięcy ciężkiej pracy. Jest to egzemplarz z numerem 28, czyli przedostatnia maszyna z całej serii, pochodząca już z 1974 roku. Z zewnątrz samochód zachował swój oryginalny kształt oraz dachowy taras, czyli największe wyróżniki tego modelu, zaś wewnątrz mamy wyposażenie typowe dla wozu transmisyjnego, z 220-voltową instalacją na czele. Warto też wspomnieć o wyjątkowej historii tego egzemplarza, jako że na początku lat 90-tych uczestniczył on w kręceniu „Listy Schindlera”, reżyserowanej przez słynnego Stevena Spielberga. Kto natomiast odpowiadał za remont opisywanego pojazdu? Jak wskazuje napis na bocznych drzwiach, było to „MTZ Korba”, czyli siedlecka grupa miłośników klasycznych pojazdów.
Dosyć jednak wstępu, jako że czas na rzecz najważniejszą, czyli na fotografie. Te wykonał oraz przekazał mi Maciej Trandziuk, za co oczywiście bardzo mu dziękuję.
