Część z Was być może zdaje sobie z tego sprawę, część na pewno tego nie wie, ale media motoryzacyjne bardzo często bazują na „informacjach prasowych”, które dostarczane są na przykład przez oficjalnych importerów danego sprzętu. Sprawa wygląda więc tak – jeden z producentów sprzeda jakiejś firmie piętnaście ciężarówek, więc ktoś w dziale marketingu napisze o tym artykuł, przygotuje do niego zdjęcia i roześle go po gazetach i portalach. Te natomiast w 99 proc. przypadków wezmą ten artykuł, nie zmienią w nim ani słowa, wkleją na stronę i ucieszą się, że mają gotowy tekst. Oczywiście nikt nie pisze informacji prasowych, żeby zrobić mediom przyjemność. Teksty te pisze się tak, żeby wychwalały zalety danej marki, skupiały się na dobrych stronach produktów, czy w inny mniej lub bardziej reklamowy sposób służyły promowaniu marki. Ja osobiście mam na to straszne uczulenie i zazwyczaj na bazie informacji prasowej przygotowuję coś swojego, reklamy pozbawionego, lecz osoby regularnie przeglądające strony konkurencyjne od razu zauważą, że spora część publikowanych w Polsce artykułów takie reklamowy elementy cząstkę zawiera.
Po co o tym wszystkim napisałem? Zdecydowałem się na to, bo poniższy artykuł będzie traktował właśnie o takich informacjach prasowych. Będą to jednak informacje wyjątkowe, mianowicie teksty pochodzące z 2000 i 2001 roku. Muszę tutaj zaznaczyć, że znalezienie takich informacji prasowych sprzed 14 lat nie jest prostą sprawą, bo na samym początku XXI wieku portale motoryzacyjne były jeszcze sporą nowością. Oczywiście nie udało mi się znaleźć niczego z Polski, a nawet niczego z Europy. Znalazłem jednak dwa „newsy” z Australii, dotyczące na szczęście europejskich ciężarówek. Pierwszy z tekstów opowiada o przekazaniu fabrycznie nowego MAN-a F2000 w nietypowej konfiguracji, natomiast w drugim mowa jest o sporej nowości w postaci DAF-a 95XF z 530-konnym silnikiem. To, co znalazłem w obu informacjach prasowych, może być w dobie naszpikowanych elektroniką ciężarówek Euro 6 bardzo interesujące.
Zaczynamy od F2000, które w 2000 roku trafiło do firmy Paul Phillips Transport z miejscowości Cranbourne. Przedsiębiorstwo to wybrało europejskiego MAN-a, bo pozwolił on na stworzenie 16-paletowej „solówki” o stosunkowo krótkiej długości całkowitej oraz DMC na poziomie 33 ton. Co konkretnie zachwalano jednak w przypadku modelu F2000? Przede wszystkim jego prowadzenie będące idealnym kompromisem między typowo europejską wygodą, a dobrym wyczuciem drogi rodem z ciężarówek amerykańskich. Kierowca zielonej ciężarówki miał podkreślać, że jeździł zarówno pojazdami europejskimi, jak i amerykańską klasyką i MAN F2000 najlepiej łączy cechy obu tych grup. W kabinie jest bardzo cicho i wygodne, podczas gdy prowadzenie na drogach niskiej jakości pozostaje bardzo pewne. Komfort miał być oczywiście zasługą bardzo nowoczesnego zawieszenia złożonego z resorów parabolicznych na przedzie oraz elektrycznie sterowanych poduszek na tyle, tworzących system ECAS.
Co poza tym? W informacji prasowej można przeczytać, że ciężarówka została wyposażona w najnowszą konstrukcję firmy MAN, czyli sześciocylindrowy silnik Euro 2 z turbosprężarką oraz intercoolerem. Gwarantował on 420 KM wykrzesanych z 12 litrów oraz 1730 Nm maksymalnego momentu obrotowego. Silnik ten połączono z 18-biegową przekładnią Eaton Roadranger. Swoją drogą z tą „najnowszą konstrukcją” to trochę przesadzili, bo w 2000 roku kariera silników Euro 2 oficjalnie się kończyła.
Jeśli chodzi o DAF-a, to mowa tutaj o ciągniku siodłowym pod wywrotkę, który w 2001 roku pojechał do owner-operatora Johna O’Connor. Dostarczenie tej ciężarówki było sporym wydarzeniem, gdyż był to pierwszy 95XF w 530-konnej wersji, który trafił do australijskiego klienta. I właśnie te 530 KM zachwalano w tym przypadku najbardziej. Nowy właściciel DAF-a udzielił wypowiedzi, w której stwierdził, że jeździł wcześniej 520-konną ciężarówką produkcji szwedzkiej i była ona wyraźnie słabsza. Domyślam się, że mogło tutaj chodzić o Volvo FH16 pierwszej generacji, które było dostępne właśnie w 520-konnej wersji. DAF 95XF 530 miał oferować tak żwawe konie mechaniczne, że na niektórych wzniesieniach utrzymał prędkość o 20 km/h wyższą od szwedzkiego konkurenta.
Poza tym mamy tutaj typową dla Australii kwestię prowadzenia. Podobnie jak MAN F2000, 95XF oferował podobno idealny kompromis między komfortem a dobrym prowadzeniem. Samochód jeździł bardzo stabilnie, dawał dobre wyczucie drogi, a i praca silnika była przez kierowcę doskonale wyczuwalna, podczas gdy holenderska kabina oferowała jednocześnie świetną izolację kabiny, wspomaganą dodatkowo przez wydajną klimatyzację. John O’Connor zachwalał też dużą ilość płaskich powierzchni na podłodze kabiny, co ułatwiało przewożenie lodówki. Wracając jeszcze na chwilę do kwestii silnika – była to konstrukcja zgodna z „restrykcyjnymi” normami Euro 3 połączona ze skrzynią biegów ZF o 16 przełożeniach.
A jak Wy z perspektywy czasu oceniacie modele F2000 oraz 95XF? 😉
