Transport bez emitowania gazów cieplarnianych, a jednocześnie bez martwienia się nieistniejącymi ładowarkami, 200-kilometrowym zasięgiem, wysoką masą własną, oszczędzaniem ogrzewania, czy innymi problemami elektrycznej motoryzacji – coś takiego brzmi naprawdę rozsądnie. Nic więc dziwnego, że duńsko-szwedzka poczta postanowiła sprawdzić paliwo zwane biogazem.
PostNord, czyli firma powstała z połączenia duńskiej oraz szwedzkiej poczty, właśnie pozyskało dziesięć ciągników siodłowych Iveco S-Way NP 460, przystosowanych do pracy na sprężonym gazie. Nie będzie to jednak zwykły gaz ziemny, lecz biogaz, zwany też gazem naturalnym, pozyskiwany z odpadów żywnościowych lub ze zwierzęcych odchodów.
Spalanie biogazu emituje o 95 procent mniej CO2 niż spalanie oleju napędowego. Mówiąc więc krótko, taka praca niemal nie przyczynia się do ocieplenia klimatu. Poza tym biogazowa ciężarówka powinna wyemitować o 99 procent mniej cząstek stałych oraz o 90 procent mniej szkodliwych tlenów azotu, również w porównaniu do zwykłego diesla.
Flota S-Wayów będzie pracowała dla PostNord na terenie Danii, będąc przypisanym do bazy spod Kopenhagi. Ciężarówki zaoferują przy tym do 500 kilometrów zasięgu na jednym tankowaniu, a także 44 ton dopuszczalnej masy całkowitej. Jeśli natomiast chodzi o tankowanie, to ciężarówki będą miały do wyboru już cztery biogazowe stacje, strategicznie rozmieszczone po terenie Danii. To dokładnie te placówki, które zapowiadałem w następującym artykule: 60 tys. kilometrów na odchodach 75 krów – Duńczycy otwierają „korytarz biogazowy”.
A przy okazji pozwolę sobie na mały cytat z artykułu przytoczonego powyżej: By uświadomić społeczeństwu jak ekologiczna jest jazda na biogazie, wszystko zostało przeliczone na odpady lub odchody. I tak okazuje się, że przejechanie biogazową ciężarówką 60 tys. kilometrów wymaga rocznych odchodów od 75 krów, ewentualnie rocznych odchodów od 3000 świń lub rocznych odpadów żywnościowych z pięciu supermarketów.
