Tag: Iran

Książka powstała w oparciu o pamiętnik z 1983 roku, spisany przez kierowcę firmy PEKAES, w czasie 45-dniowej trasy.

Czytelnik Erfan przesłał mi dwa współczesne nagrania z Iranu, pokazujące legendarne ciężarówki Mack R600.

W 2014 roku niemieckie media podały, że w niebieskim zestawie znaleziono 300 kilogramów heroiny, warte do 50 mln euro.

Trzyosiowe Howo stało na parkingu nieopodal Lublina. Jest to ciężarówka, która odziedziczyła kabinę po dawnych Volvach FL12.

Białe FH12 jeździ do irańskiego miasta Zahedan, z którego bliżej jest do Indii niż do Teheranu i które znajduje się na niebezpiecznym terenie.

Właśnie dzisiaj pan Adam ma odebrać całą partię książek z wydawnictwa, a jednocześnie trwają ostatnie przygotowania do sprzedaży.

Volvo F88 na trasie między Europą a Iranem to najzwyklejszy widok na świecie. Pod tym jednak warunkiem, że jest to widok z dawnej fotografii.

Opisywaną ciężarówkę zatrzymała w tę niedzielę bułgarska służba celna. Powód kontroli? Ciężarówka była po prostu przeładowana.

Neptun Transport wysyła jedną ciężarówkę tygodniowo do Iranu, potrzebując na przejazd od 14 do 21 dni. Wożona jest nawet drobnica.

Policyjny skaner wskazał, że w ładunku ciężarówki znajdują się nieznane obiekty, natomiast pies tropiący potwierdził, że są to narkotyki.

Co ciekawe, Irańczycy jadący Volvem FH12 oraz DAF-em XF105 znaleźli się w okolicach Żywca przez pomyłkę, źle wybierając przejście graniczne.

Na terenie strefy przemysłowej w Bremen można zobaczyć Scanię z Iranu, która wrasta w ziemię. Przy tej okazji warto zajrzeć też do historii.

Do lat 80-tych wszystkie irańskie ciężarówki były marki Mack. Później nastał okres zakazu handlu z USA, ale Irańczycy znajdowali na to sposób.

Kierowca Mercedesa NG postanowił pokazać, że w pełni ufa swojej ciężarówce. Wykonał więc serię brzuszków zwisając przez boczną szybę.

C&C przekazało Irańczykom aż 100 egzemplarzy tego typu ciągników siodłowych, skonfigurowanych z myślą o długich trasach, także do UE.

Po przyjeździe do bazy w Śremie, w dniu 14 lutego, na liczniku wybiło mi 10310 kilometrów. Cała trasa z obie strony pochłonęła aż 45 dni.

Jadąc tak tą drogą tak mi się przypomniało jak jechałem do Iranu przeszło miesiąc temu. Droga w ten czas była cała zaśnieżona i cała śliska. Ale było to 1 stycznia bieżącego roku.

Wiele domów i zabytków zostało poważnie uszkodzonych w trzęsieniu ziemi. Droga jest dobra, tylko że dużo jest przy niej poustawianych krzyży ze zdjęciami uczestników wypadków.

Po godzinie 15.00 Władek przyjechał na parking załadowany i miał załadunek do hurtowni w Bielsku Białej, a ja mam ładunek do Torunia. Pasuje mi to, bo będę mógł jechać przez Poznań.

W Iraku tankując olej napędowy za 100 litrów tego paliwa płaciłem 4 dinary irackie, a za 15 litrów wody z kranu również zapłaciłem 4 dinary. Jeden dinar iracki był wart 3 dolary amerykańskie.

Sporo się ostatnio mówi zarówno o transporcie do Iranu, jak i o obciążeniach administracyjnych dla firm transportowych z Unii Europejskiej.

Władek z nudów umył obydwa samochody i przyczepy, przynosząc wodę w wiadrach z pobliskiego strumyka. Burty aluminiowe wyszorował piaskiem i były prawie jak nowe.

Po około pół godzinnym leżakowaniu postanowiliśmy że trzeba zabrać się za porządki w swoich kabinach, bo było trochę bałaganu który trzeba wysprzątać po tej naszej irańskiej wyprawie.

Po poluzowaniu śrub Władek zaczął robić ósemki na parkingu ponieważ koło było mocno osadzone na piaście i nie chciało puścić. Po kilku takich ostrych skrętach koło odskoczyło od piasty.

Na miejscu obecni będą między innymi przedstawiciele polskiej branży transportowej, a także przedsiębiorcy i dyplomaci z Iranu.

Jest już po godzinie 15.00, a my niestety będziemy musieli nadłożyć prawie 300 kilometrów. Jedzie się wzdłuż rzeki, jakby na półce skalnej lub przez wykute tunele w tych skałach wapiennych.